İstihdam Ayrımcılık Davaları Neden Hızlanıyor?

İstihdam ayrımcılığı her zaman yasa dışı değildir. Aslında, geç gelenlere, niteliksiz olanlara ve sandaletler ile çorap giymekte ısrar edenlere karşı ayrımcılık yapmakta özgürsünüz. Yasadışı istihdam ayrımcılığı, bir avuç şeyle sınırlıdır.

Federal Medeni Haklar Yasası (Başlık VII olarak bilinir), ırk, renk, cinsiyet, ulusal köken ve din temelinde istihdam ayrımcılığını yasaklar. Cinsel yönelimin açıkça listelenmediğini unutmayın.

Bununla birlikte, mahkemeler, cinsel yönelimin cinsiyet ayrımcılığına maruz kalıp düşmediğine göre ayrılmaktadır ve bazı eyaletler ve şehirler, cinsel yönelim temelinde ayrımcılığın yasadışı olduğunu açıkça göstermektedir. Ne olursa olsun, cinsel yönelim temelinde yasadışı ayrımcılığı göz önünde bulundurmalısınız.

VII. Başlık ayrımcılığına ek olarak, hamilelik, sakatlık, engelli biriyle ilişkilendirme ve genetik bilgi Federal Kanun kapsamında korunmaktadır.

İstihdam Ayrımcılık Davaları Hızla Yükseliyor

EEOC, istihdam ayrımcılığı davalarının arttığını ve birkaç yıldır sürdüğünü bildirdi. 2017 rakamları henüz mevcut olmasa da, düşmeleri halinde şaşırtıcı olurdu. İşte 2016 yılı rakamları:

• Misilleme: 42,018 (tüm suçlamaların yüzde 45,9'u)
• Yarış: 32,309 (yüzde 35,3)
• Engellilik: 28,073 (yüzde 30,7)
• Cinsiyet: 26,934 (yüzde 29,4)
• Yaş: 20,857 (yüzde 22,8)
• Ulusal Menşei: 9,840 (yüzde 10,8)
• Din: 3.825 (yüzde 4.2)
• Renk: 3.102 (yüzde 3.4)
• Eşit Ücret Yasası: 1,075 (yüzde 1,2)
• Genetik Bilgi Ayrımcılık Yasağı: 238 (yüzde.3)

Öyleyse, istihdam ayrımcılığı davaları neden bu kadar hızlı artmaktadır? İşte dört teori:

1. Artan Farkındalık

Bir şeyin yasadışı olduğunu bilmiyorsanız, bu konuda yasal bir şikayet sunmazsınız. Orijinal ayrımcılık yasaları 50 yıldan daha uzun bir süre önce kabul edildi ve henüz herkes haklarını bilmiyor. Daha fazla insan öğrendikçe, bir patronun veya iş arkadaşınızın yasadışı davrandığını anlayabilirler.

Ek olarak, işverenler ayrımcılığı ve tacizi önlemek için tasarlanan eğitim programlarını arttırdıkça, insanlar geçmişte yaşadıkları tacizi kabul ediyorlar.

Artan farkındalık, gerçek kötü davranışta bir artış olduğunu göstermez. Sadece daha fazla insanın haklarının farkında olduğunu gösterir. Umarım, farkındalık arttıkça, daha fazla kişi sorumluluklarını da anlayacak ve gerçek vakalar zamanla azalacaktır.

2. Artan Kapsama

Bu artan farkındalık ile birlikte gider. İnsanlar haberlerde ayrımcılık raporları gördükçe, yalnız olmadıklarının farkına varırlar ve bu konuda yapabilecekleri bir şey vardır. 2017 yılında, “New York Times”, “ayrımcılık” kelimesinin göründüğü 1600'den fazla makaleye sahipti. Elbette bunların hepsi istihdam konusu değil, ama fikirleri ön plana çıkarıyor. "Washington Post", aynı dönem içinde, aşağıdaki başlıklar da dahil olmak üzere 2000'in üzerinde makaleye sahiptir:

• "Dava: Sam’in Kulübü transseksüel işçiye karşı ayrımcılığa uğradı"
• "Missouri cezaevi çalışanı ayrımcılık davasında 1,5 milyon dolar kazandı"
• "Ayrımcılık için anayasal bir hak mı?"
• "Konuklar kıyafet kurallarında ırkçılık iddiasında olduktan sonra, bir D.C. restoranı" spor ayakkabı yok "politikasını değiştirdi"

Bu başlıkları her gün okuyorsanız, makaleleri okumasanız bile, ayrımcılığın her yerde olduğunu ve soruları ortaya çıkardığını görebilirsiniz. Örneğin, bir restoranda belirli bir kıyafet kuralına sahip olmak, ırk ayrımcılığı yapmaksa, ofisinizde de belirli bir kıyafet kuralına sahip olmak da ırksal ayrımcılık mıdır? Bunu daha önce bir olasılık olarak düşünmemiş olabilirsiniz.

Bu manşetlerin yol açtığı diğer düşünceler, büyük bir finansal kazanç fikridir. 1,5 milyon dolar kazanan Missouri cezaevi çalışanı normal bir durum değil. Ayrımcılık davalarının çoğu büyük ödemelerle sonuçlanmaz, ancak büyük bir davayı kazanabileceğinizi düşünüyorsanız, dava açmaya daha istekli olabilirsiniz.

3. Sosyal Medya

Geçmişte birkaç arkadaşınıza şikayet edebilir, İK'ya şikayet edebilir ve belki bir avukat tutabilirdiniz. Bugün viral gitmek için bir tweet veya bir Facebook gönderisi alabilirsiniz. Bugün herkes kendi halkla ilişkiler firması olabilir.

Ülkenizde (veya dünyada) hiç tanımadığınız ve sosyal medyada yayınlanacak virüslü bir yayın yayınlanıncaya kadar hiçbir şey bilmediğiniz insanlara yönelik taciz ve ayrımcılık davaları hakkında bilgi edinebilirsiniz. Bu, insanları yalnız olmadıkları gibi hissetmeye teşvik edebilir. Davranışlarını değiştirmek için şirketler ve kuruluşlar üzerinde baskı yapabilir.

4. İşveren Panik

İşverenler aynı başlıkları okuyor ve çalışanların yaptığı aynı eğitim sınıflarına katılıyorlar. 2016 yılında bir ayrımcılık davası için bir numaralı sebep “misilleme” idi. Birisi ayrımcılıktan (veya diğer yasa dışı davranışlardan) şikayet ettiğinde yasadışı misilleme yapılır ve şirket şikayetçiyi cezalandırır.

İşverenler, ayrımcılık yasalarını ihlal etmenin ciddi sonuçlarıyla karşı karşıya kalabileceklerini biliyor. Sorunu “ortadan kaldırmak” amacıyla çalışanlara, şikayet ettikleri için ceza vererek misilleme yapabilirler.

Mesela Karen, patronu Bob'un onu taciz ettiğinden şikayet ediyor ve şirket onu daha az prestijli yeni bir konuma taşıyor. Veya, Javier’in patronu, molada İspanyolca konuşmayı bırakmasını söyler. Javier reddettiğinde patronu ona daha düşük performans derecesi verir. Heather doğum iznine devam ediyor ve geri döndüğünde, patronunun en iyi müşterilerini diğer çalışanlara verdiğini buldu.

Bunların hepsi misilleme örnekleridir ve şirketler genellikle panik veya inkarda misilleme yapar. Fikir şu ki, şikayetçiyi susturabilirseniz, sorunun ortadan kalkması. Bazen bu, insanların yeni bir iş bulması ve kötü bir işverenle savaşmak yerine ayrılmasından ziyade işe yarıyor, ancak dava açmaya karar verirlerse, işveren bir misilleme suçuyla isabet ediyor.

İstihdam Ayrımcılık Davalarındaki Artış Dava Açmanız Gerekiyor mu?

Yasadışı bir şekilde ayrımcılığa uğradıysanız, mahkemede gününüzü kesinlikle alma hakkınız vardır. EEOC'ye şikayette bulunabilirsiniz veya bir iş avukatı kiralayabilirsiniz. Ancak, iş ayrımcılığı davası kazanmanın zor ve pahalı olduğunu unutmayın.

Mahkemeye çıkaran davalardan, çalışan davaların sadece yüzde 1'ini kazanır. Bu korkunç ve umutsuz gibi görünse de, çoğu vakanın mahkemeden çıktığını unutmayın. Birçoğu mühürlü, bu nedenle çalışanın ne kadar para aldığı konusunda hiçbir fikrin yok. Ancak, büyük meblağlar yaygın değildir ve EEOC davanı almadığı sürece avukatınıza da para ödemek zorundasınız.

Davalar aynı zamanda mahkemeler aracılığıyla, stres altında olduğunuz süre zarfında çalışmak için yıllar alabilir. Sadece uzaklaşmak genellikle mantıklı. Ancak, bu taciz ve ayrımcılığın gitmesine izin vermeniz gerektiği anlamına gelmez.

Herkes kendi seçimini yapmalı. Ancak bu, işyerinde nasıl davrandığınıza dikkat etmeniz gerektiği anlamına gelir. İnsanlar artık yasadışı ayrımcılık davranışına dayanamazlar. Ve bu iyi bir şey.

------------------------------------------------

Suzanne Lucas, İnsan Kaynakları konusunda uzmanlaşmış bir serbest gazetecidir. Suzanne'in eserleri Forbes, CBS, Business Inside gibi not yayınlarında yer aldı. r ve Yahoo.