ABD Ordusu 101 - Ordu, Deniz Kuvvetleri, Hava Kuvvetleri, Deniz Kuvvetleri ve Sahil Güvenlik

Mevcut ABD askeri örgütsel yapısı, 1947 Ulusal Güvenlik Yasası'nın bir sonucudur. Bu, ABD Hava Kuvvetlerini yaratan ve Savaş Dairesini Savunma Bakanlığına yeniden yapılandırmış olan aynı eylemdir.

savunma Bakanlığı

Savunma Bakanlığı, ABD Başkanı tarafından atanan ve Senato tarafından onaylanan bir sivil olan Savunma Sekreteri tarafından yönetilmektedir. Savunma Sekreteri altında, üç askeri departman var: Ordu Bakanlığı, Hava Kuvvetleri Bakanlığı ve Donanma Bakanlığı.

Bu askeri bölümlerin her birine, cumhurbaşkanı tarafından atanan bir sivil hizmet sekreteri de başkanlık ediyor.

Beş askeri şube var: Ordu, Hava Kuvvetleri, Donanma, Deniz Piyadeleri ve Sahil Güvenlik. Ordu, Genelkurmay Başkanı olarak bilinen dört yıldızlı bir general tarafından yönetiliyor. Hava Kuvvetleri'ndeki en üst askeri üye, Hava Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı'dır. Deniz Kuvvetleri, Deniz Operasyonları Şefi olarak adlandırılan dört yıldızlı bir amiral tarafından yönetiliyor. Deniz Kuvvetleri, Deniz Kuvvetleri Komutanı olarak adlandırılan 4 yıldızlı bir general tarafından yönetiliyor.

Ordu ve Hava Kuvvetleri Genelkurmay Başkanları çoğu mesleğe ilişkin kabine sekreterlerine rapor verirken, Deniz Harekâtları Şefi ve Deniz Piyade Komutanlığı Komutanlığı (çoğu mesele için) Donanma Sekreteri'ne rapor verir. Yani evet, Deniz Piyadeleri teknik olarak Donanmanın bir parçası.

Genelkurmay Başkanı

Bu dört bayrak görevlisi aynı zamanda Genel Başkan Yardımcıları ve Genelkurmay Başkanlarını da içeren Genel Kurmay Başkanları (JSC) olarak adlandırılan bir grubu oluşturur. Başkan, Başkan tarafından aday gösterilir ve Senato tarafından onaylanır (diğer genel ve bayrak görevlisi pozisyonları gibi). Operasyonel konular için (savaş veya çatışma gibi), Ortak Şefler bireysel hizmet sekreterlerini atlar ve doğrudan Savunma Sekreteri ile Cumhurbaşkanı'na rapor verir.

Ordu: Ana ABD Kara Kuvvetleri

Ordu, ABD'nin ana kara gücüdür. Birincil işlevi ülkeyi ve çıkarlarını kara birlikleri, zırh (tanklar gibi), topçular, saldırı helikopterleri, taktik nükleer silahlar ve diğer silahlarla korumak ve savunmaktır.

Ordu, 14 Haziran 1775'te Kıta Kongresi tarafından resmen kurulan en eski ABD askeri hizmetidir. Aynı zamanda askeri hizmetlerin en büyüğüdür. Ordu, ihtiyaç anında eğitimli personel ve ekipmanlar için kullanılabilecek iki Yedek Kuvvet tarafından desteklenmektedir: Ordu Koruma Alanı ve Ordu Ulusal Muhafızları.

İkisi arasındaki temel fark, Rezervlerin federal hükümete ait olması ve yönetilmesidir ve her eyalet kendi Ulusal Muhafızlarına sahiptir.

Bununla birlikte, cumhurbaşkanı veya Savunma Bakanı, devlet Ulusal Muhafız üyelerini ihtiyaç duyulan zamanlarda federal askerlik hizmetine sokabilir.

Hava Kuvvetleri: En Yeni Şube

Hava Kuvvetleri en genç askeri hizmettir. 1947'den önce, Hava Kuvvetleri ordunun ayrı bir Kolordusu idi. Ordu Hava Birlikleri'nin ana görevi Ordu kara kuvvetlerini desteklemekti. Bununla birlikte, II. Dünya Savaşı, hava gücünün sadece kara birliklerini desteklemekten çok daha fazla potansiyele sahip olduğunu gösterdi, bu yüzden Hava Kuvvetleri ayrı bir hizmet olarak kuruldu.

Hava Kuvvetlerinin temel görevi, ABD'yi ve çıkarlarını hava ve uzay yoluyla savunmaktır. Avcı uçağı, tanker uçağı, hafif ve ağır bombardıman uçağı, nakliye uçağı ve helikopterleri işletmektedir. Hava Kuvvetleri ayrıca tüm askeri uydulardan da sorumludur ve stratejik nükleer balistik füzeleri kontrol eder. Ordu gibi, aktif görev Hava Kuvvetleri Hava Kuvvetleri Yedekleri ve Hava Ulusal Muhafızları tarafından desteklenmektedir.

Donanma: Denizde Güvenlik

Ordu gibi, Deniz Kuvvetleri 1775 yılında Kıta Kongresi tarafından resmen kuruldu. Donanma'nın temel görevi ABD'deki denizdeki çıkarları korumak ve korumaktır.

Çatışma zamanlarında Donanma, Hava Kuvvetleri hava gücünün takviye edilmesine yardımcı olur, çünkü Donanma uçak gemileri çoğu zaman sabit pistlerin imkansız olduğu alanlara yerleştirilebilir. Bir uçak gemisi genellikle yaklaşık 80 uçak, çoğunlukla savaşçı veya savaş bombardımanını taşır.

Deniz kuvvetleri gemileri, çok ağır silahlarla ve seyir füzeleriyle, karadaki hedeflere mil uzaklarına saldırabilir. Donanma denizaltıları, düşmanlarımıza kıyılarının derinliklerinden gizli saldırılara izin verir.

Deniz Kuvvetleri ayrıca Deniz Kuvvetlerini çatışma alanlarına nakletmekten de sorumludur. Donanma, Donanma Yedekleri tarafından ihtiyaç duyulan zamanlarda desteklenir. Ancak, Ordu ve Hava Kuvvetleri'nden farklı olarak, Ulusal Deniz Muhafızları yoktur (birkaç devlet "Deniz Milisleri" kurmuş olmasına rağmen).

Deniz Piyadeleri: Amfibi Operasyonları

Denizciler amfibi işlemlerde uzmanlaşmış; Başlıca uzmanlık alanı, düşmanlarına neredeyse her yönden saldırmak için bir yol sağlayan sahil başlıklarına saldırmak, yakalamak ve kontrol etmektir.

Denizciler resmen 10 Kasım 1775 tarihinde Amerika Birleşik Devletleri Donanması için bir iniş gücü olarak görev yapmak üzere Kıta Kongresi tarafından kuruldu. Ancak 1798'de Kongre, Deniz Piyadelerini ayrı bir hizmet olarak kurdu. Amfibi operasyonları birincil uzmanlık olmasına rağmen, son yıllarda, Denizciler diğer yer savaşı operasyonlarını da genişletti.

Muharebe operasyonları için, Deniz Kuvvetleri kendi kendine yeterli olmayı seviyor, bu yüzden de esas olarak avcı ve avcı / bombardıman uçakları ve saldırı helikopterlerinden oluşan kendi hava gücüne sahip. Fakat Denizciler donanmayı lojistik ve idari destek için kullanırlar; örneğin Deniz Kuvvetleri'nde doktor, hemşire ya da kayıtlı sağlık görevlisi yoktur. Denizcilerle savaşa eşlik eden sağlık görevlileri bile, özel olarak eğitilmiş Deniz Kuvvetleri sağlık görevlileridir.

Sahil Güvenlik: En Küçük Şube

ABD askeri şubelerinin en küçüğü olan Amerika Birleşik Devletleri Sahil Güvenlik Aslen 1790 yılında Gelir Kesici Hizmeti olarak kuruldu. 1915 yılında, Hazine Departmanı altında ABD Sahil Güvenlik olarak düzenlendi. 1967'de Sahil Güvenlik Ulaştırma Bakanlığına devredildi. 2002 yılında kabul edilen yasalar Sahil Güvenlik'i İç Güvenlik Bakanlığı'na devretmiştir.

Barış zamanında, Sahil Güvenlik, öncelikle emniyet, deniz güvenliği ve yasadışı göçmenlik kontrolü ile ilgili olarak kolluk kuvvetleri ile ilgilenmektedir. Bununla birlikte, başkan Sahil Güvenlik Muhafızlarının bir kısmını veya tamamını Deniz Kuvvetleri Bakanlığı'na çatışma zamanlarında aktarabilir.

Sahil Güvenlik, çeşitli görevlerde bulunan gemilerden, gemilerden, uçaklardan ve kıyı istasyonlarından oluşur. Ayrıca Sahil Güvenlik Yedekleri ve ihtiyaç duyulan zamanlarda gönüllü Sahil Güvenlik Yardımcıları tarafından desteklenmektedir.

Sahil Güvenlik Komutanı, Sahil Güvenlik Komutanı olarak bilinen, dört yıldızlı bir amiral tarafından yönetilmektedir.

Kayıtlı Personel

Askere alınan üyeler, ordunun özel niteliklerini yerine getirmek için eğitilmiş yapılması gereken birincil işleri yapar. Kayıtlı personel dokuz aşamada ilerledikçe, daha fazla sorumluluk alırlar ve astlarına doğrudan denetim sağlarlar.

Belli sınıflardaki kayıtlı personel özel statüye sahiptir. Ordu, Hava Kuvvetleri ve Deniz Piyadeleri'nde bu statü, Komisyonsuz Memur statüsü veya NCO olarak bilinir. Donanma ve Sahil Güvenlik’te, bu görevliler Petty Officers olarak bilinir. Deniz Piyadelerinde, NCO statüsü E-4 (Onbaşı) seviyesinde başlar.

Ordu ve Hava Kuvvetleri'nde, E-5 ila E-9 seviyelerinde kayıtlı olan personel NCO'lardır. Bununla birlikte, bazı Ordu E-4'leri yanal olarak şirkete terfi ettirilir ve NCO olarak kabul edilir.

Ayrıca Ordu ve Hava Kuvvetlerinde, E-7 ila E-9 seviyesindeki personel, kıdemli NCO'lar olarak bilinir.

Deniz Piyadeleri'nde E-6 ile E-9 arasındaki sınıflarda çalışanlar NCO'lar olarak bilinir.

Deniz Kuvvetleri / Sahil Güvenlik’te, küçük memurlar, E-4 ila E-9 arasındaki derecelerdedir. E-7 ila E-9 derecelerinde olanlar, başkomiser olarak bilinir.

Varant Görevlileri

Varant Memurları yüksek eğitimli uzmanlardır. Bu, görevlendirilen görevlilerden farklı oldukları yer. Görevlendirilen görevlilerden farklı olarak, yetkilendirilen görevliler, görevlendirilen üyelere ve görevlendirilen görevliler için özel bilgi, talimat ve liderlik sağlamak için birincil uzmanlık alanında kalır.

Birkaç istisna dışında, bir kişi, komutanları tarafından önerilen, birkaç yıllık tecrübeye sahip kayıtlı bir üye olmalı ve arama görevlisi olmak için bir seçim kurulunu geçmelidir. Hava Kuvvetleri, emir memurları olmayan tek hizmettir; Kongre'nin 1960'ların sonunda E-8 ve E-9 notlarını yaratması rolünü ortadan kaldırdı. Arama emrini elinde tutmak için seçilen diğer hizmetler, vurguyu E-7'lerin tanıtım sürecinden, yüksek vasıflı teknisyenler için oldukça seçici bir sisteme kaydırdı.

Beş ayrı arama emri var. Varant Görevlileri, tüm kayıtlı üyelerin önüne geçti.

Komisyon Görevlileri

Görevlendirilen memurlar en iyi pirinçtir. Birincil işlevi, sorumluluk alanlarında genel yönetim ve liderlik sağlamaktır. Görevlendirilen üyelerin ve varant memurlarının aksine, görevlendirilen memurlar pek uzmanlaşmazlar (pilotlar, doktorlar, hemşireler ve avukatlar gibi bazı istisnalar dışında).

Görevlendirilen memurlar en az dört yıllık bir lisans derecesine sahip olmalıdır. Aşamaları yükseldikçe, terfi etmek istiyorlarsa, bir master derecesi kazanmak zorunda kalacaklar. Görevlendirilen memurlar, askeri akademilerden biri (West Point, Deniz Harp Okulu, Hava Harp Okulu, Sahil Güvenlik Akademisi), ROTC (Rezerv Görevlisi Eğitim Gücü veya OTS (Görevlisi Aday Okulu) gibi özel komisyon programları aracılığıyla görevlendirilir. Hava Kuvvetleri için Memur Eğitim Okulu).

Ayrıca iki temel görevli subay vardır: Hat ve hat dışı. Hat dışı memurlar, doktorlar ve hemşireler, avukatlar ve papazlar gibi tıbbi memurları içeren savaşçı olmayan uzmanlardır. Hat dışı memurlar, uzman oldukları ve farklı iş ve sorumlulukları olduğu için birliklere komuta edemezler.