Üçüncü Şahıs Sınırlı Bakış Açısından Yazma

Tek bir kurgu kelimesi yazmadan önce, kimin hikayeyi anlattığına ve hangi açıdan bakacağınıza karar vermeniz gerekecektir. Hikaye bir anlatıcı (bir karakterden ziyade) tarafından anlatılıyorsa, üçüncü şahıs bakış açısıyla yazacaksınız. Ama anlatıcı kim? Anlatıcı ne kadarını biliyor? Anlatıcı, ne düşündüğünü açıklamak için karakterlerin kafasına girebilir mi?

Üçüncü Şahıs Sınırlı Görüşü Nedir?

Her şeyi bilen (üçüncü şahıs "her şeyi bilen") bakış açısı, anlatıcının her karakterin ne düşündüğünü bildiği bir hikaye anlatım yöntemidir. Üçüncü şahıs, sınırlı bakış açısı, diğer yandan, yalnızca karakterlerin, karakterlerin sadece dış karakterlerini sunarken, tek bir karakterin düşüncelerini ve duygularını bildiği bir hikaye anlatım yöntemidir. Üçüncü kişi sınırlı, bir yazara birinci kişiden daha fazla özgürlük tanır, ancak üçüncü şahıstan daha az bilgi sahibi olur.

Neden Üçüncü Şahıs Sınırlı Bakış Açısını Seçmelisiniz?

Sınırlı üçüncü kişinin, kurgu çalışmalarınız için doğru olabileceğine karar vermenizin birkaç nedeni olabilir. İşte sadece birkaç olasılık:

• Bir durumu ilginç veya benzersiz bir karakterin gözüyle gösterme yeteneğini istiyorsun.
• Bir gizem yazıyorsunuz ve okuyucunun karakterlerden birinin bakış açısından ipuçlarını ve sonuçlarını deneyimlemesini istiyorsunuz.
• Ana karakterinizin bakış açılarının geliştiği veya değiştiği bir hikaye anlatıyorsunuz ve bu değişiklikleri onların gözlerinden göstermek istiyorsunuz.
• Diğer karakterlerin motivasyonları, duyguları veya geçmişi hakkındaki belirsizlik duygusunu korumak istersiniz.

Kurmacadaki Üçüncü Şahıs Sınırlı Bakış Açısına Örnekler

Çoğu kurgu eserine üçüncü şahıslara sınırlı bakış açısıyla anlatılmaktadır. Örneğin, Jane Austen'in ünlü "Gurur ve Önyargı" tamamen kahramanı Elizabeth Bennett'in bakış açısıyla anlatılıyor. JK Rowling'in “Harry Potter” serisi sırlarını, okuyucu gibi sihir ve sihirbazlık dünyasında yeni olan Harry'nin kendisiyle ortaya çıkarır.

Üçüncü şahıslara ait kurgusallığın klasik bir örneği, Ernest Hemingway'in, bir karakterin bilinciyle sıkı sıkıya bağlı olan, “Üstelik Zilleri Çalan İçin” dir;

"Bu Anselmo iyi bir rehberdi ve dağlarda harika bir yolculuk yapabilirdi. Robert Jordan yeterince iyi yürüyebiliyordu ve yaşlı adamın onu ölümüne yürüyebildiğinden gün ışığından beri onu takip etmeyi biliyordu. Robert Jordan adama güveniyordu, Anselmo Şimdiye dek, karar dışında her şeyde. Kararını test etme fırsatı yoktu ve yine de karar kendi sorumluluğundaydı. ”

Okuyucu Anselmo'nun sadece düşüncelerini ve verdiği yanıtları, eylemleriyle ortaya koyduğu ölçüde bilecektir. Ancak Robert Jordan'ın düşünceleri hikaye boyunca paylaşılacak. Bu onun tepkisi ve okuyucunun anlayacağı ve takip edeceği olayların yorumları.

Üçüncü kişi sınırlı, büyük ölçüde ne yapmadıklarıyla tanımlandığından, bu noktada karşılaştırma için her şeyi bilen bir üçüncü şahıs örneğini okumakta yardımcı olabilir.