30 Saatlik Çalışma Haftasının Artıları ve Eksileri

Dünyanın her yerinde, farklı kültürel normlar ve işveren beklentileri çalışanların çalıştığı saat sayısını belirler. Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü'nün (OECD) bir raporu, ortalama Meksikalı işçilerin haftada 43 saatte çalışırken, Amerikalılar haftada ortalama 37 saat, Almanlar ise haftada en az saatlerde çalışırken 28 yaşında Bu, yarı zamanlı ve tam zamanlı çalışmalardan sözleşmeli ve taraf göstericilere kadar her türlü çalışma düzenlemesini içerir.

CNBC'de yer alan bir makale, dünyadaki en başarılı tüketim malları şirketi olan Amazon'un seçilmiş bir test grubu için 30 saatlik yeni bir çalışma haftası düzenlediğini açıkladı. Daha esnek bir program ve daha az çalışma saatleri karşılığında çalışanlar, yüzde 25'lik bir ödeme indirimi yapmayı kabul ettiler ancak çalışanların tüm haklarını koruyabildiler. Deloitte ve Google gibi diğer şirketler çalışanlara zaten sıkıştırılmış çalışma haftası seçeneği sunarken, Amazon haftada 30 saatlik bir çalışma programı sunan ilk kişidir.

40 Saatlik Çalışma Haftası Nerede Köklendi?

Amerika'nın tam zamanlı çalışanlar için standart program olarak 40 saatlik bir çalışma haftasına nasıl oturduğu hakkında biraz daha fazla şey anlamak için bu uygulamanın kökenine dikkat etmek önemlidir. Popüler tarihe göre, her gün 8 saat çalışma, 8 saat eğlence ve 8 saat dinlenme nosyonu, Gallerli sanayici ve işçi hakları aktivisti Robert Owen'dan geldi. Bu fikir ABD İç Savaşı sonrası ABD’de kaldı ve modern çalışma haftası için standart oldu. Daha sonra, Cumhurbaşkanı Roosevelt, Büyük Buhran sırasında meydana gelen önceki iş küfürlerini düzeltmek için Amerikan standardını haftada 40 saat yapan Yeni Anlaşma politikasını kabul etti.

Tüm uluslar ve işverenler 30 saatlik bir çalışma haftası üzerinde anlaşırsa ne olur? Çalışanlar ve işverenler için bu düzenlemenin artıları ve eksileri ne olurdu?

Yakın gelecekte, dünya genelindeki işverenler 30 saatlik bir çalışma haftası kabul edebilir ve bu da birçok artı ve eksileri sağlayabilir. İşverenler ve çalışanlar, kısaltılmış bir çalışma haftasının farklı yönlerini görebilir.

İşverenler için Artıları ve Eksileri

Artık yetişkin işgücünün çoğunluğunu oluşturan Millennials'a itiraz etmek isteyen işverenler, 30 saatlik bir çalışma haftası başarabilirdi. Binyılların iş-yaşam dengesine odaklanıp iş gücüne sahip olmaktan daha fazla olduğu gösterilmiştir. Bu yüzden, 30 saatlik bir çalışma haftası, bir kariyere sahip olmak ve bir ev sahibi olmak gibi sorumluluklarla mücadele eden daha fazla aileye hitap edebilir. Çalışanlara sunulan kısaltılmış bir program, işçilerin tükenme ve ayrılmalarını da önleyebilir;

Ofis çalıştırmanın genel maliyetleri de azaltılabilir. İnsanların günde 12 saatten fazla çalıştıkları zaman arttığı gösterilen yaralanma riski azaltılabilir.

İşverenler için olası olumsuzluklar söz konusu olduğunda, standart çalışma haftası 30 saate düşürülürse, bu daha fazla çalışma saatleri için fazla mesai ödeme şansını artırabilir. Ayrıca, belirli çalışma saatlerinde çalışanlar tarafından keşfedilmemiş zamanlar bırakılarak daha fazla insanın işe alınmasını gerektirir. Zaten daha az saat çalışmakta olan çalışanlar artık bunu bir fayda olarak göremeyebilir ve gevşemeye başlayabilir. Çalışanlara sağlanan faydalara olan talep, sağlık reformu tarafından belirtilen önceki sınırların altına düşen tüm işçilerin kapsama için uygun hale gelmesi nedeniyle artabilir.

Çalışanlar İçin Artıları ve Eksileri

Çalışanlar için 30 saatlik bir çalışma haftasına sahip olmak bir hayalin gerçekleşmesi gibi görünebilir. Her hafta 5 gün çalışmayı seçebilirler, ancak her gün daha uygun bir zamanda başlayacak veya bitecek. Daha uzun ve daha sık ara verebilirler. Bu, bir daha saatlerce çalışma yerlerinde olmayacakları anlamına gelmez; Onlar sadece saat daha az çalışacaklar. İşe dönüş zamanları iyileşmeyecek ve bu, çalışanların çok değer görmesini zorlaştırabilir.

Zaten uzak bir lokasyonda çalışan işçiler, azaltılmış bir çalışma haftasında en büyük kazancı yaşarlar.

Çalışanlar, kırılması zor bir alışkanlık olduğundan, fazladan saatler çalışma eğiliminde olabilirler. Daha fazla dinlenebilirler ve kişisel ihtiyaçlar için daha fazla zamana sahip olabilirler, ancak harcadıkları gelirlerin bir kısmını kaldıracak maaşlarla. Çalışanlar, ayarlamayı zor bulabilir ve yoğun bir programda üretken olmayacaktır.

Standart 40 saatlik Workweek'in Sonu mu?

Inc.’de yayımlanan bir makaleye göre, Millennials, işi fiziki bir yer değil, baş boşluğu olarak gören ilk nesildir. Cep telefonlarına sürekli olarak "hiçbir zaman çevrimdışı olmayan ve her zaman ulaşılabilir" bir çalışma şekliyle bağlanırlar. Milenyumların iş ve kişisel yaşamı birleştirmede bir sorunu yoktur. Sabahları yataktan kalktılar, zaten e-posta ve sosyal medya ağlarını kontrol ediyorlardı. Aynı zamanda işteyken, alışveriş gibi kişisel işlerini yürütürler. Hafta sonları bir metin sohbetinde bir yöneticiyle iletişim kurmayı umursamıyorlar.

Mobil çalışma seçeneklerinin, ortalama bir yetişkinin çalıştığı saat sayısını etkileyebileceği açıktır. 2017 Deloitte Millennial Survey, esnek konumlardan çalışmayı rapor eden Millennials'in 2016 yılına göre yüzde 21 oranında arttığını belirtti; Her birey için tercih meselesi. Bir ofiste veya uzaktan çalışma konusunda olsun, işverenler kabul edilebilir ve en üretken oldukları kanıtlanan belirli bir saat saati belirleyebilirler. Çalışanlar, üretkenliklerinin zirvesinde olduklarını düşündükleri zaman ve yerde çalışma özgürlüğü sunan kariyerleri seçebilirler.

Daha az saat çalışmak tükenmeyi azaltmaya yardımcı olabilir, ancak zamanını iyi yönetemeyen insanlar üzerinde stres ve baskı yaratabilir.

Azalan Bir Çalışma Takvimi, Çalışanlara Sağlanan Faydalar İçin Ne İfade Eder?

Mevcut Uygun Bakım Yasası uyarınca, bir çalışan tam zamanlı olması durumunda grup sağlık yardımlarından yararlanabilir. Tam gün, “Yılda 120 günden fazla bir süre için haftada ortalama en az 30 saat çalışan herhangi bir çalışan. Yarı zamanlı çalışanlar haftada ortalama 30 saatten az çalışmaktadırlar. ”Çalışan haftada 30 saatin altına düşmediği sürece, çalışan haklarından yararlanmaya hak kazanır.

Çalışanlar ayrıca, bir eşin işveren planı, devlet pazarları aracılığıyla satın alınan özel bir sigorta planı veya belirli düşük gelirli kurallara uyuyorlarsa bir halk sağlığı planı kapsamında ele alınma seçeneğine de sahiptir. Bazı işverenler ayrıca ek sigorta, eğitim ödenekleri, ücretli izin ve seyahat, cep telefonları ve teknoloji için şirket indirimleri dahil olmak üzere yarı zamanlı çalışanlara sınırlı faydalar sunmaktadır.

İnsanların çalışma şeklini etkileyen gittikçe daha hareketli bir işgücünde, sonra ne olacağını görmek ilginç olacak.