Başkanın Yasa Uygulama Komisyonu

1965'te ABD, haksız bir ceza adaleti sistemi, ağır elle kullanılan ve aydınlanmayan polis taktikleri ve yükselen bir suç salgınının şaşırtıcı bir birleşimi olarak görülen şeyle karşılaştı. Buna cevaben, Başkan Lyndon Johnson 23 Temmuz 1965’te Özel İcra Yasası ve Adalet İdaresi Komisyonu toplandı.

Komisyon, Başkan tarafından atanan 19 kadın ve erkek, 63 tam zamanlı personel ve 175 danışmandan oluşuyordu.

Önümüzdeki iki yıl boyunca, komisyon Amerikan ceza adaleti sisteminin her yönünü keşfetmek için yüce ve övgüye değer bir göreve başladı ve 1967'de nihai raporunu yayınladı. İddialı rapor Özgür Bir Toplumda Suçun Mücadelesi, yedi hedef ve 200'den fazla özel tavsiye yayınladı.

Yıllar sonra, bulguları hala geçerlidir. Peki ne dediler? Suçla mücadelenin ve özgürlüğü korumanın yolu olarak belirledikleri hedeflere bir göz atalım.

• İlk Amaç: Suçun Önlenmesi: Komisyon üyeleri, suçu ele almanın ilk anahtarının, en başta onu önlemeye yönelik çalışmak olduğunu açıkça belirtti. Suçun yalnızca polis ve mahkemelerin sorunu olduğu fikrini reddettiler ve toplumun bir bütün olarak suçsuz olma konusunda oynadığı kritik rol konusunda ısrar ettiler.

  Toplumun iyi düzenlenmiş ve üretken üyelerini geliştirmede ailenin, okul sisteminin ve iş yaratma ve danışmanlığın önemini vurguladılar.

  Ayrıca, suçun önlenmesinde kritik bir unsurun yakalanmanın bir güvencesi olduğunu da biliyorlardı. Diğer bir deyişle, yakalanma ihtimalleri ne kadar yüksek olursa, suç işleme olasılığı o kadar düşüktür. Bu amaçla, insan gücünün daha iyi tahsis edilmesi için bilgisayar destekli komut ve kontrol sistemlerinin ve öngörücü polislik modellerinin uygulanmasını tavsiye ettiler.

• İkinci Amaç: Suçlularla Başa Çıkmanın Yeni Yolları: Komiserler, bir kimseye hapsetmeden kaynaklanan olası zararları tanımak için bazı suçlularla başa çıkmak için yeni alternatifler aramayı önerdi.

  Çocuk adalet programları ve memurlarının, çocuk mahkemelerinin ve adli ve suç psikologlarının kullanımını içeren tedavi programlarının kurulmasını teşvik ettiler. Amaç: rehabilitasyonu teşvik etmek ve yeniden yapılanmayı azaltmak.

• Üçüncü Amaç: Haksızlığı Ortadan Kaldırmak: Komisyon üyeleri, Amerikalıların polis kuvvetine ve ceza adalet sistemine duydukları güveni azaltan devletler arasında adalet dağıtımında doğal bir adaletsizlik olduğunu fark etti. Davaları hızlandırmak, yük atmaları azaltmak ve yoksulluğu cezalandıran kefalet sistemlerine alternatif bulmak için önerilerde bulundular. Ayrıca polis ile hizmet ettikleri topluluklar arasındaki, özellikle de kentsel ve daha fakir topluluklar arasındaki gergin ilişkiyi de kabul ettiler. Bunu azaltmak için ortaklıklar kurmak, iletişimi geliştirmek ve güveni arttırmak için topluluk ilişkileri programları önerdiler.

• Dördüncü Amaç: Personeli Geliştirin: Komisyon üyeleri ceza adaleti sistemi genelinde zeki, iyi eğitimli personele olan ihtiyacı kabul ettiler. Polis memuru olmak için asgari nitelikleri en az karşılayanların aynı düzeyde işe alındığı tek bir giriş programından uzaklaşarak daha iyi eğitimli polis memurlarının işe alınmasını ve geliştirilmesini teşvik eden programları teşvik ettiler.

  Bunun yerine, memurlara ücret ve maaşlara deneyim ve eğitim ile orantılı olarak verilen kademelere dayanan bir işe alma sistemi önerdiler. Ayrıca, devletlerin kendilerini denetlemek ve profesyonellik ve eğitimi standartlaştırmak için polis standartları ve komisyonları oluşturmasını tavsiye etti.

• Beşinci Amaç: Araştırma: Suçlulara cevap vermek için yeni ve yenilikçi yollara olan ihtiyacı kabul ederek, komisyoncular araştırmaya daha fazla kaynak ayırmayı önerdi. Özellikle, suç adaleti birimlerini suçun etkilerini, çeşitli cezaların suç üzerindeki etkilerini ve polislik, mahkemeler ve düzeltmelerdeki prosedürleri iyileştirme yollarını incelemeye özendirdi.
• Altıncı Amaç: Para: Suçu kontrol etmek toplumun ve hükümetin sorumluluğudur, fakat ucuz değildir. Komisyon üyeleri, hükümetlerin programların iyileştirilmesi ve polis memurları ve diğer ceza adaleti uzmanları için maaşların artırılması için daha fazla fon sağlamaları gerektiğine inanıyordu.

• Yedinci Amaç: Değişim Sorumluluğu: Son olarak komisyon, ceza adalet sisteminde değişiklik yapma sorumluluğunun herkese ait olduğunu söyledi. Bireysel vatandaşlar, şirketler, üniversiteler, inanç kuruluşları ve hükümetlerin tümü, toplumlarda suçun önlenmesinde ve ele alınmasında rol oynamaktadır.