Kurgudaki Güvenilmez Anlatıcı

Kurguda, hayatta olduğu gibi, güvenilmez bir anlatıcı güvenilemeyen bir karakterdir. Ya cehaletten ya da kişisel ilgiden, bu anlatıcı bir önyargı ile konuşur, hata yapar, hatta yalan söyler. Bu birinci şahıs hikayelerinin zevkinin ve meydan okumasının bir kısmı gerçeği bulmak ve anlatıcının neden kolay olmadığını anlamaktır. Aynı zamanda bir yazarın eserinde orijinallik havası yaratmak için kullandığı bir araç olabilir.

Terim, Wayne C. Booth'un 1961 "Kurgu Retoriği" nden geliyor ve modernizmin kilit bir bileşeni olsa da, hem Lockwood hem de Nelly Dean ve Jonathan Swift'in "Gulliver'in Seyahatleri" ndeki "Wuthering Heights" gibi klasiklerde güvenilmez anlatılar bulunuyor.."

İstemeden Güvenilmez

Birinci şahıs bakış açısında sunulan birçok öykü, gerçeği söylediğine inanan bir çocuk veya yabancı tarafından anlatılmaktadır. Ancak okuyucu, hızlı bir şekilde anlatıcıyı çevrelerindeki koşulların tam olarak farkında olmadığını öğrenir. Bu, örneğin, J.D. Salinger’in “Çavdar’daki Avcısı”, Holden Caulfield’ın kahramanı ve Harper Lee’nin “Bir alaycı Kuşu Öldür.

İstemeden güvenilmez bir anlatıcı okuyucuyu yazının ötesinde düşünmeye ve yetişkin bir gözlemci olmaya davet eder. Holden Caulfield'in hayatında gerçekten neler oluyor? Gerçekten yalancılar dünyasında tek "sahte olmayan" mı? Scout öğretmenlerinin, sınıf arkadaşlarının ve babasının davranışlarını anlatırken gerçekten ne görüyor? Bu cihaz, okuyucunun, anlatıcıya dünyayı nasıl gördüğüne dair fikir ve bakış açısı sunar.

Kasıtlı olarak güvenilmez

İstemeden güvenilmez olan anlatıcılar sevindirici ve saf olabilirken, kasıtlı olarak güvenilmez olan anlatıcılar genellikle korkutucu. Tipik olarak, bu tür karakterlerin, Nabokov'un "Lolita" durumundaki suçluluktan, Edgar Allen Poe'un "The Tell-Tale Heart" adlı kısa öyküsünde olduğu gibi, deliliğe kadar değişen uğursuz motifleri vardır.

Kasıtlı olarak güvenilmez anlatıcıların en ilginç kullanımlarından bazıları gizem türündedir. Neden bir gizem hikayesinin anlatıcısı bilerek güvenilmez olabilir? Büyük olasılıkla, saklayacak bir şeyleri olduğu için. Bu tür hikayeler özellikle merak uyandırıcıdır, çünkü iyi yapıldıklarında okuyucu, anlatıcının gerçek karakterinden habersizdir.

Güvenilmez bir Anlatıcı Oluşturma

Güvenilmez bir anlatıcı kullanmanın kilit bir nedeni, rekabetin doğru seviyelerinde birden fazla katmana sahip bir kurgu eseri yaratmaktır.

Bazen anlatıcıya güvenilmezliği hemen ortaya çıkar. Örneğin, anlatıcı ile açıkça yalancı veya yanıltıcı bir iddiada bulunan veya ciddi derecede zihinsel olarak hasta olduğunu itiraf eden bir hikaye açılabilir. Cihazın daha dramatik bir şekilde kullanılması, vahyin hikayenin sonuna kadar erteler. Böyle bir büküm sona ermesi, okuyucuları hikaye hakkındaki görüşlerini ve deneyimlerini yeniden gözden geçirmeye zorlar.

Bu yazı mekanizmasının etkili olması için, okuyucular birden fazla doğruluk seviyesini ayırt edebilmelidir. Anlatıcınız güvenilmez bir bilgi kaynağı olsa da, yazarın, yanıltıcı kelimelerin ardındaki gerçeği anlamanız ve sonunda ortaya çıkarması kesinlikle şarttır. Okuyucular için, anlatıcının güvenilmezliğini ve gizlenen gerçeği tanıyabilmesi çok önemlidir.