Devlet Emekliliği ve Üç Ayaklı Tabure

Üç ayaklı bir taburenin metaforu, on yıllardır emeklilik planlamasıyla kullanılmıştır. Bir ailenin emeklilik planlaması üç ayaklı bir koltuktur: Sosyal Güvenlik, emeklilik planları ve kişisel tasarruf. Her üç bacak da istikrarlı bir emeklilik için hayati öneme sahiptir. Bacaklardan biri olmadan dışkı düşer.

Sosyal Güvenlik

Devlet çalışanları, çoğu, ancak hepsi değil, Sosyal Güvenlik'e katkıda bulunur. Bu çok önemlidir, çünkü Sosyal Güvenlik’e katkıda bulunmayanlar emekli olduklarında veya sakat kaldıklarında fonlarını geri çekemezler. Katkıda bulunmayan devlet çalışanları dışkıdaki diğer iki bacağın sağlam olmasını sağlamalıdır.

Sosyal Güvenlik, federal düzeyde politik bir futboldur. Politikacılar, sistemin ödeme yeterliliğini devam ettirmek için rahatsız edici seçimler yapılması gerektiğini biliyorlar, ancak hiç kimse, azalan veya azalan katkı paylarını politik olarak değerlendirmek istemiyor. Taburenin bu ayağı, etrafını saran politika nedeniyle sallanmaya karşı özellikle hassastır.

Sosyal Güvenlik, bir yararlanıcının yaşamaya alışkın olduğu yaşam tarzını sürdürmeyecektir. Bu bacak mümkün olduğunca az dayanmalıdır.

Emeklilik Planları

Emeklilik planları eskisi gibi değil. Politikacılar kamu çalışanlarını ve emeklilik haklarını kontrol dışı kamu bütçeleri için günah keçisi olarak kullandılar. Nevermind domuz varil harcama ve pahalı kamu yardımı programları. Personel, herhangi bir kurumun bütçesinin büyük bir kısmını oluşturur ve bu konuda çalışanların dikkatini çeken bir moral katilidir.

Siyasi manevra emeklilik sistemlerinde çok etkilendi. Avantajlar azalırken, çalışanlar tarafından karşılanan maliyetler yükselmiştir. Özel sektör emeklilik haklarını saklayan politikacılarla uğraşmak zorunda kalmazken, özel sektör çalışanları da emeklilik haklarının azaldığını görmüştür. Her iki sektörde de emeklilik planlarının istikrarı artık eskisi gibi bir garanti değil.

Federal çalışanların çoğu, Federal Çalışan Emeklilik Sistemine katkıda bulunur. Bu sistemin kendi üç ayaklı bir Sosyal Güvenlik dışkısı, yıllık ödeme ve Tasarruf Tasarruf Planı adı verilen kişisel bir tasarruf planı vardır.FERS'a katkıda bulunmayan Federal çalışanlar, sadece bir rant olan Kamu Hizmeti Emeklilik Sistemine katkıda bulunur. Her iki sistem için de gelirler tanımlanmış fayda planlarıdır.

Kendi emeklilik sistemlerine sahip devlet ve yerel yönetimler genellikle çalışan katılımını gerektiren fayda planlarını tanımlamıştır. Birçoğu 401 (k) s ve IRA gibi kişisel tasarruf seçeneklerine sahiptir, ancak bu bileşenler nadiren zorunludur.

Kişisel Tasarruf

Daha önce belirtildiği gibi, bazı emeklilik sistemlerinin kişisel tasarruf için seçenek veya gereksinimleri vardır. Federal hükümetin Tasarruf Tasarruf Planı bir dereceye kadar zorunludur. Ajanslar bir çalışanın maaşının bir kısmına eşit bir miktara katkıda bulunur. Çalışan daha fazla katkıda bulunabilir. Katkılar, belirli bir noktaya kadar katkıların eşleştirilmesiyle teşvik edilir, bu da ajansların çalışanların kendi iradeleriyle katkıda bulunanlarla eşleşecek veya kısmen eşleşeceği anlamına gelir.

Kişisel tasarruf araçlarının eşleştirme özellikleri bulunmadığında, kamu çalışanlarının özel yatırım şirketleri tarafından sunulanlar yerine emeklilik sistemi planını kullanma dürtüsü yoktur. Diğer birçok devlet destekli kişisel tasarruf planı gibi, Thrift Tasarruf Planı da özel yatırım şirketleriyle karşılaştırıldığında sınırlı yatırım seçenekleri sunmaktadır.

Kamu çalışanlarının emeklilik için biriktirmeyi nasıl seçtikleri önemli değildir, asıl önemli olan onların gerçekten tasarruf etmeleridir. Sosyal Güvenlik ve emekli aylığına güvenme günleri çoktan geride kaldı.

Bakiye Bakımı

Dışkı metaforunun önerdiği gibi, dışkının her ayağı önemlidir. Devlet çalışanları her bacağına dikkat etmeli ve sabit kalmasını sağlamalıdır. Sosyal Güvenlik ve emeklilik planları büyük ölçüde bir çalışanın kontrolü dışında olduğundan, çalışanların uzun vadeli istikrar konusunda en fazla fark yaratabileceği yer kişisel tasarruftur.

Emeklilik güvenliğini en üst düzeye çıkarmak isteyen kamu çalışanları, emeklilik sistemleri veya özel yatırım şirketleri aracılığıyla finansal danışmanlara danışmalıdır. Bazı emeklilik sistemleri, indirimli ücretler için çalışan ve kamu çalışanlarıyla çalışma deneyimi olan özel finansal danışmanlarla düzenlemelere sahiptir.