Genel Havacılık Trafik Deseni Nasıl Uçulur

Kontrol kulesi olmadığında uçakların havaalanlarına girip çıkmalarını mı merak ediyorsunuz? Kısa hikaye, dikdörtgen bir trafik düzeni kullanmaları, düzendeki ortak alanlara girmeleri ve ayrılmaları ve aksi takdirde radyo aramaları yaparken bilinen bir irtifadaki havada tahmin edilebilir bir yol üzerinde uçmalarıdır. Bu kadar. Çoğu zaman çalışır. Şimdi, işte daha uzun versiyon.

Hafif uçakların bir havaalanının etrafındaki trafik düzenini uçurması bekleniyor. Küçük, kulesiz alanlarda, havaalanlarının istedikleri gibi girip çıkmalarına izin verilir. Teknik olarak, dikdörtgenler yerine çemberleri uçurabilirler ve eğer isterlerse namlu ruloları yaparken uçup gidebilirler (FAA bununla ilgilenir ve kimsenin tehlikeye atacak şekilde davranamayacağını söyleyen 91.13 Bölümünü çağırır) diğerleri). Ancak pilotların (çoğu) havaalanlarının içine ve dışına uçtuğunu gösteren standart bir desen var ve bu altı farklı bölümden oluşan bir dikdörtgen veya "ayaklar".

• yön: Standart bir trafik paterni sola doğru taşınır, yani uçak paternde sola dönüş yapar. Standart olmayan veya sağa dönüş, arazi veya engellerden kaçınmak veya gürültü azaltma prosedürleri için modeller vardır, ancak standart desen sola doğrudur.
• rakım: Model, yaklaşık 1000 fit AGL'de veya yer seviyesinin üzerinde veya FAA tarafından yayınlanan havaalanı / tesis dizininde bulunan önerilen rakımda bulunur. Bu irtifa engel açıklığına, araziye ve gürültü azaltma prosedürlerine bağlı olarak değişebilir. Deniz seviyesindeki bir havaalanı için, trafik düzeni yüksekliği 1000 fit MSL olacaktır. 5.500 feet yüksekliğe sahip bir havaalanı için, trafik düzeni yüksekliği yaklaşık 6.500 fit MSL (uçağın altimetre üzerinde okunduğu gibi) olacaktır.

• hava hızı: Tüm pilotların trafik düzeninde 200 knot'tan fazla olmayan hız sınırlamalarına uyması ve modeldeki diğer uçaklarla eşleşecek şekilde hızı ayarlaması gerekir.

Trafik düzeni 6 bölüme ayrılabilir: Kalkış bacağı, çapraz sarma bacağı, aşağı rüzgar bacağı, taban bacağı, final ve yukarı sarma.

Kalkış Ayağı

Tahmin edebileceği gibi, kalkış bacağı uçağın kalkıştan hemen sonra uçtuğu yoldur. Kalkış ayağı sırasında, pilot uçağı pist merkez hattından düz bir yolda tırmanır, ya görsel olarak - uzun bir merkez hattını korumak için dışarıya bakıyor - ya da rota göstergesinde pist yönünü koruyarak dışarıya bakar. Pilot, bu genişletilmiş pist merkez hattını, trafik kalıbı yüksekliğinin en az 300 fit altına ulaşana kadar sürdürecektir. 1000 fit MSL trafik paterni yüksekliği için, pilot, paterninin çapraz rüzgar ayağına yaklaşık 700 fit hızla dönebilir ve dönüş boyunca tırmanmaya devam edebilir.

Crosswind Bacak

Çapraz rüzgar ayağı, ilk 90 derecelik dönüşün, ayrılma ayağı sırasındaki patern rakımının yaklaşık 300 fit altına ulaşması ve piste dik bir pozisyona ulaşması ile meydana gelir. Pilot, çapraz rüzgar ayağı sırasında tırmanmaya devam etmelidir. Bu bacak, çoğu hafif uçak için sadece birkaç saniye sürer; pistten yaklaşık bir buçuk mil uzaklıkta bulunan pilot, desenin rüzgârlı ayağına bir kez daha dönüş yapacaktır.

Downwind Bacak

Pilot, kullanımdaki pistten yaklaşık 1,5 mil uzakta yatay mesafeden pilotun, piste paralel olan ve iniş yönünün karşısına uçan rüzgar yönünde bacağına dönmesi gerekir. Uçak “rüzgarla” veya rüzgârın esiyor olduğu yöne doğru ilerleyecektir. Pilot pistin uzunluğunu belirtilen patika yüksekliğinde uçurur ve bir iniş için yapılandırmaya başlar, belki de "inmeden önce" kontrol listesini tamamlar, kanat ekler ve / veya dişlinin bu aşamada kilitlenmesini ve kilitlenmesini sağlar.

Yukarıda (90 dereceye dik) iniş noktasına veya pistin rüzgârın kalkmasına bağlı olarak, pilot muhtemelen gücü düşürecek ve kademeli bir inişe başlayacaktır.

Baz ayak

Aşağı rüzgarda, pistin yaklaşma sonundan yaklaşık 45 derecelik bir noktada, ötesinde bir konumda, pilot tekrar iniş pistine dik bir şekilde orta baza taban bacağına doğru dönmelidir. Pilot gerektiğinde flep eklerken normal iniş hızında inişine devam eder. İniş pistinden 90 derecelik bir noktada, pilot desenin son ayağına dönecektir.

Son bacak

Desenin son ayağı uçağın konfigürasyonunu, hava hızını, irtifa ve iniş oranını not alarak yaklaşımı sonuçlandırmak için harcanmalıdır. Uygun kayma yolunda pilot, belirli bir uçak için önerilen hava hızında olacak, orta hızda ve gerektiği şekilde uzatılmış kanat ve teçhizatla karaya inecek normal bir konumda olacaktır. Desenin son ayağı sırasında pilot iniş için piste kadar iner.

Upwind Leg

Yaklaşım sırasında, pilotun dolaşmasına veya “kaçırılmış bir yaklaşımı” gerçekleştirmesine neden olabilecek birçok şey olabilir. Pistteki bir başka uçak, dengesiz bir yaklaşım veya uyanma türbülansının varlığı, bir pilotun karaya çıkmamayı seçeceği anlamına gelebilir, ancak kaçırılan bir yaklaşımı veya bir gezintiyi uygulayacaktır, bu durumda pilot tam (veya kalkış) gücü ekler., yerden uzaklaşıyor ve uçağı tırmanış için yeniden yapılandırıyor. Bu süre zarfında pilot, pistin sağ tarafına (standart bir sol model için) hafifçe kaydırılmış olan desenin yukarı sarma kısmına katılmalıdır.

Yukarı sarma bacağı daha sonra travers bacağı dönecek bir konuma gelinceye kadar uçurulur.

Desene Giriş

Bir trafik düzenine giriş, mümkün olduğunda, 45 derecelik bir noktadan aşağı rüzgarlı ayağa yapılmalı, desenin aşağı rüzgarlı ayağını orta alan noktası çevresinde birleştirmeli ya da en azından pilotun yapılandırması için yeterli zamana sahip olmalıdır. normal bir yaklaşım için uçaklar.

Desenden Çıkma

Desenden ayrılmalar, mümkün olduğunda, çıkma veya yukarı sarma bacağından, doğrudan düz veya bacağındaki desenin yönünde 45 derecelik bir açıyla uçmalıdır.

NOT: Bunlar sadece kurallardır.Kulesiz havaalanlarına varışlar genellikle her yönden gelir ve kalkışlar sıklıkla pilotun seçtiği herhangi bir yöne doğru hareket eder. Her durumda gelen ve giden trafiğin pozitif olarak tespit edilmesinde uyanık kalmaya özen gösterilmelidir. Her zaman dikkatli olun ve zamanında radyo araması yapın.

Kaynak: FAA Uçak Uçan El Kitabı