Devlet Emekli Sistemlerini Dışlama

Devlet çalışanları emeklilik sisteminden vazgeçemezler. Zorunlu katılım, devlet emeklilik kuruluşlarının temel ilkesidir. Ve çoğu devlet çalışanı bu konuda gayet iyi.

Devlet Çalışanları Otomatik Olarak Kayıtlı

Bir kişi devlet kurumları ile bir işe girdiğinde, bu kişi işverenin emeklilik sistemine otomatik olarak kaydolur. Örneğin, federal kurumlardaki işçiler Federal Çalışan Emeklilik Sistemine veya FERS'a katkıda bulunur. Eyalet ve yerel yargı bölgeleri benzer sistemlere sahiptir. Bu sistemler ülkeye göre değişmekle birlikte, çalışanların katkılarına, gelirlerin nasıl finanse edildiğine, gelirlerin ödenmesinin nasıl hesaplandığına ve emekliliğin uygunluğunun nasıl belirlendiğine büyük ölçüde benzerlik göstermektedir.

Bir işverenin, doğrudan çalışanın maaşından para alan bir emeklilik planına katılımı zorunlu kılma zorunluluğu gözükse de, kalıcılık için işlevsel kalabilecek güçlü bir emeklilik sistemi için bunu yapmak gereklidir. Çalışanların sağladığı para iki ana amaç için kullanılır: emeklilere gelecekteki ödemelere yatırım yapmak ve şimdi emeklilere ödeme yapmak. Herkes katılmıyorsa, para için bu iki kullanım yeterli kaynak yetersizliği nedeniyle yapılamayabilir.

Bazıları bu düzenlemeye bakar ve Paul'ü Paul'e ödemesini soymakla ilgili sözlerine benzer. Bir dereceye kadar onların hakları. Bugünün çalışanları en azından kısmen cari emeklilere ödenek tazminatlarını finanse ediyor, ancak saati ileriye döndürdüğünüzde, bugünün çalışanları yarın emeklileri oluyor ve yeni bir işçi kuşağı emeklilerin gelirlerini kısmen finanse ediyor. Çalışanlar, akıllıca yatırımlar ve rezerv fonlar olduğu sürece, bu devlet emeklilik sistemleri zaman içinde beklemektedir.

İşçilerin Katkıda Bulmadığı Bir Durum

Mevcut işçilerin katkıda bulunmadıkları tek zaman emeklilik sisteminden gelirleri çeken işe dönüş emeklileri oldukları zamandır. Bir emekli için, o kişi halihazırda rant ödeme ödemeleri aldığında bir emeklilik sistemine katkıda bulunması pek bir anlam ifade etmemektedir. Bazı emeklilik sistemleri işverenlerden ücret talep etmektedir, çünkü işe dönüş emekli maaşının örgütsel konumu katkıda bulunmaz ve bu nedenle katkıda bulunanların sayısını azaltır. Ücret, emeklilik sistemine olan olumsuz etkinin dengelenmesine yardımcı olmaktadır.

Başka bir emeklilik sisteminden emekli olmuş, ancak farklı bir sisteme bağlı bir kuruluş için çalışanlar işveren sistemine katkıda bulunmalıdır. İşe dönüş emekli emekli maaşının, yıllık kazanç için hak kazanmak için gerekli hizmet yıllarına ulaşmadan önce katkılarını geri çekmesine rağmen, tüm çalışanların katkıda bulunmaları gerekir, çünkü emeklilik sistemi hangilerinin kazanç getireceğini veya nihayetinde vergi almayacağını bilemez..

Çoğu zaman, devlet çalışanları emeklilik sistemlerine zorunlu katılımın sakıncası yoktur. Bu sistemler emeklilik planlamasını özel sektör çalışanlarının yapması gerekenlerle karşılaştırıldığında kolaylaştırıyor. Emekli memurların çoğu için, emeklilik sistemi gelirleri aylık gelirlerinin büyük bir kısmını oluşturmaktadır. Bunu Sosyal Güvenlik ile birleştirdikten sonra kişisel tasarrufların, bir emekli’nin yaşam tarzını destekleme stratejisinin çoğunu oluşturması gerekmez. Devlet çalışanları hala kendi başlarına tasarruf etmek zorundadırlar, ancak yuva yumurtalarını olumsuz yönde etkileyen yatırım risklerine duyarlı değildirler.

Çoğu için, üç ayaklı devlet emeklilik dışkı dengesini korumak oldukça kolaydır.