Birçok Yazılım Test Yöntemleri

Yazılımlar kamuya açılmadan önce, programcılar her küçük böceği ütülemeye çalışmak için saatler harcarlar. Ürün tüm paydaşları karşılayana kadar ticari kullanım için uygun olmayacaktır.

Google gibi büyük yazılım şirketleri, yazılımlarında düşük öncelikli hatalara rağmen başarılı oluyor çünkü hasta yatırımcıları ve sadık kullanıcıları var. Küçük şirketler ve yeni başlayanlar, ancak, bu lüks yok. Müşteriler, ürünlerin satış sayfasında veya belgelerinde talep ettiklerini yapmasını bekler. Dışarıda pek çok seçenek olduğu için, eğer ürün zamanını ve parasını boşa harcarsa, gemiyi zıplamayı iki kez düşünmezler. Bu nedenle, yazılım aşağıdakileri sağlamak için piyasaya sürülmeden önce sıkı testlerden geçmektedir:

• Orijinal konsept ile nihai çıktı arasındaki farkları vurgulamak
• Yazılımın tasarımcıların planladığı şekilde çalıştığını doğrulayın
• son ürünün müşteri gereksinimlerini karşıladığını doğrulayın
• özellikleri ve kaliteyi değerlendirmek

Test, personelin becerisini, zamanını ve parasını optimize ederken, paydaşlara ürünü ileri götürmeleri için gerekli bilgileri sağlamanın kesin bir planını takip eder. Amaç, güçlü bir kalite güvence programı ile iyi bir son kullanıcı deneyimini kolaylaştırmaktır.Riskler çok yüksekken, QA yöneticileri teknoloji endüstrisindeki en iyi kazananlar arasındadır. Test genellikle şu adımları izler:

1. Yöneticilerin uygun bir test stratejisini uygulamaya koymak için bir plan belirledikleri ihtiyaç analizi.
2. Testler başlar ve sonuçlar analizden geçer.
3. Herhangi bir hata giderilir ve yazılım regresyon testinden geçer - programın değişikliklerden sonra hala çalışıp çalışmadığını kontrol eden bir sistem.
4. Bir test kapatma raporu daha sonra tüm süreci ve sonuçları detaylandırır.

Bireyler, BCS, BT'nin Chartered Institute, ISTQB® (Uluslararası Yazılım Test Yeterlilik Kurulu) ve ASQ (daha önce Amerikan Kalite Derneği) gibi kuruluşlar aracılığıyla sertifikalı yazılım uzmanları olabilir.

Yazılım Test Yöntemleri

Kara kutu ve beyaz kutu testi, ürün davranışını ve performansını değerlendirmek için iki temel yöntemdir, ancak başka yöntemler de vardır.

• Kara kutu testi: İşlevsel veya şartname temelli test olarak da adlandırılan bu yöntem çıktıya odaklanır. Test edenler iç mekanizmalarla ilgilenmiyorlar. Yalnızca yazılımın yapması gerekeni yaptığını kontrol ederler. Kodlama bilgisi gerekli değildir ve test ediciler kullanıcı arayüzü seviyesinde çalışır.
• Beyaz kutu testi: Bu yöntem, test prosedürünün bir parçası olarak kodlama bilgisini kullanır. Bir ürün arızalandığında, test ediciler nedenini bulmak için gerektiği kadar koda girerler. Yazılım geliştiriciler, ürünün nasıl çalışması gerektiğini belirledikleri için bunu kendileri yapar. Yapı tabanlı ve cam kutu testleri bu yöntemin diğer isimleridir.

• Statik testler: Test edenler, yazılımın kodunu ve belgelerini inceler ancak programı yürütmezler. Statik testler, doğrulama işlemi sırasında ürünün geliştirilmesinde erken başlar.
• Dinamik test: Yazılım çeşitli girdilerle yürütülür ve test ediciler çıktıları beklenen yöntemle bu yöntemle karşılaştırır.
• Grafik kullanıcı arayüzü testi: Bu, metin biçimlendirme, metin kutuları, düğmeler, listeler, düzen, renkler, yazı tipleri, yazı tipi boyutları vb. Gibi GUI özelliklerini test eder. GUI testi zaman alıcıdır ve üçüncü taraf şirketler genellikle geliştiriciler yerine bu görevi üstlenirler.

Test Seviyeleri

Yazılım geliştirme yaşam döngüsünün her aşamasında zayıflık alanlarını belirlemek ve örtüşmek için farklı test seviyeleri kullanılır.

• Birim testi: Geliştiriciler, sınıflar, arayüzler ve fonksiyonlar / prosedürler gibi kodun en temel kısımlarını test eder. Kodlarının nasıl yanıt vermesi gerektiğini bilirler ve çıktıya bağlı olarak ayarlamalar yapabilirler.
• Bileşen testi: Diğer isimler modül veya program testidir. Ünite testine benzer ancak daha yüksek düzeyde bir entegrasyon içerir. Yazılımın modülleri, bireysel fonksiyonlarını doğrulamak için hatalara karşı test edilir.
• Entegrasyon testi: Modüller entegre edildiğinde hataları tanımlar. Farklı entegrasyon testleri aşağıdan yukarıya, yukarıdan aşağıya ve işlevsel artımlıdır.

• Sistem testi: Bir projenin bileşenleri bu yöntemle farklı ortamlarda bir bütün olarak test edilir. Kara kutu yönteminin altına düşüyor ve süreçteki son testlerden biri. Sistemin iş ve kullanıcı ihtiyaçlarını karşılamak için gerektiği gibi çalışıp çalışmadığını belirler.
• Alfa testi: Dahili personel, yazılımı geliştiricinin sitesinde simüle edilmiş veya gerçek bir ortamda test eder. Bundan sonra, geliştiriciler hataları ve diğer sorunları giderir.
• Beta testi: Saha testi olarak da bilinen müşteriler, gerçek koşullarda ürünü kendi sitelerinde test eder. Müşteriler bir grup son kullanıcıya, yazılımı yayın öncesi veya beta sürümleriyle test etme fırsatı sunabilir. Olası iyileştirmeler hakkında geri bildirim geliştiriciye gönderilir.

• Kabul testleri: Ayrıca, kara kutu testi kapsamında, istemciler geliştiricinin programı istenen özelliklere göre oluşturup oluşturmadığını bulmak için yazılımı test eder.

Test Türleri

Belirli hedeflere odaklanmak için farklı türlerde yazılım testleri tasarlanmıştır.

• Kurulum test: Yazılım test mühendisi ve konfigürasyon yöneticisi, son kullanıcının programı kurup çalıştırmasını sağlamak için bu testi yapar. Kurulum dosyaları, kurulum yerleri ve yönetimsel ayrıcalıklar gibi alanları kapsar.
• Geliştirme testi: Bu, hataları saptamak ve önlemek için çeşitli senkronize stratejiler uygular. Statik kod analizi, eş kod incelemeleri, izlenebilirlik ve ölçüm analizi içerir. Amaç riskleri azaltmak ve maliyetten tasarruf etmektir.
• Kullanılabilirlik testi: Bu test ile kullanıcı deneyimi ön plana çıkıyor. GUI'nin ne kadar iyi tasarlandığını ve kullanım kolaylığını ölçer. Test, fonksiyonların doğruluğunu ve verimliliğini ve test deneklerinin duygusal tepkilerini kontrol eder.

• Akıl sağlığı testi: Bu, daha ileri testlere devam etmek için yazılımın zamana ve maliyete değip değmediğini gösterir. Çok fazla kusur varsa, daha agresif testler uygulanmaz.
• Duman testi: Duman testi, salıverilmeyi önleyecek kadar ciddi olan temel arızaları ortaya koymaktadır. Bu yeni bir derleme üzerinde gerçekleştirildiğinde, derleme doğrulama testi denir.
• Gerileme testi: Sistem değişikliğe uğradığında, regresyon testi beklenmeyen davranışları izler. Modüller veya bileşenler üzerindeki olumsuz etkileri gösterir.
• Yıkım testi: Test cihazları anormal girişler yapar ve yazılımın beklenmeyen girdileri yönetme yeteneğini fark eder. Bu, geliştiricilere programın hata yönetiminde ne kadar sağlam olduğunu gösterir.
• Kurtarma testi: Donanım veya diğer işlevler başarısız olduğunda, bu test yazılımın ne kadar iyileşebileceğini ve çalışmaya devam edebileceğini gösterir.
• Otomatik test: Bu, manuel olarak uygulanması zor işlevleri yerine getirir. Testleri çalıştırmak ve gerçek ve beklenen sonuçlar hakkında veri sağlamak için özel bir yazılım kullanır.
• Uyumluluk testi: Yazılım farklı bilgi işlem ortamlarında çalışmalıdır, bu nedenle farklı sistemlerle uyumluluğu kontrol edilir. Örneğin, yazılım çeşitli işletim sistemleri ve web tarayıcıları ile çalışıyor mu?
• Performans testi: Bu, farklı senaryolardaki yazılım performansını inceleyen kapsamlı bir testtir. Duyarlılık, istikrar, kaynak tahsisi ve hız hakkında bilgi toplanır. Ayrıca, hacim, kapasite ve ani test gibi testler bu süreçte bir rol oynamaktadır.
• Güvenlik testi: Bu, yazılımın kullanıcıların güvenliğini koruma yeteneğini ölçer. Bu, yetkilendirme işlevleri, kimlik doğrulama, gizlilik, bütünlük, kullanılabilirlik ve reddedilme anlamına gelir.
• Erişilebilirlik testi: Bu, kullanılabilirlik testi ile aynı değildir. Bu, farklı yeteneklerdeki kullanıcıların (öğrenme ve fiziksel engellerin dahil olduğu) yazılımı ne ölçüde kullanabileceğini belirler.
• Uluslararasılaştırma ve yerelleştirme testleri: Sonuçlar, yazılımın farklı dillere ve bölgesel taleplere nasıl uyum sağlayabileceğini göstermektedir. Bu, belirli konumlar için bileşen eklemeyi ve metni çevirmeyi içerir.