Temel Broker Ödeme Şebekesi Şablonu

Her ne kadar menkul kıymetler aracılık ve varlık yönetimi şirketleri "broker" terimini "mali müşavir" veya "satış komisyonu" lehine çevirmekten çoktan uzak olsalar da, "broker ödeme ızgarası" ifadesi ortak kullanıma devam etti. Kısacası, ızgara adı verilen şey, özellikle komisyonlar tarafından yapılan geleneksel ödeme senaryosunda, mali müşavirlik ücretinin temel itici gücüdür.

Ücret, son miktara katkıda bulunan çeşitli faktörlerle birlikte çok karmaşık bir hesaplama olabilir. Tipik ücretlendirme planında yer alan en yaygın değişkenler arasında:

• Toplam üretim kredisi (PC) veya kazanılan komisyon
• Satılan ürün tipleri
• Varlık toplama

Wall Street firmaları geleneksel olarak ödeme ızgaralarını ticari sır olarak kabul etmişlerdir.

Izgara Nasıl Çalışır?

Tipik aracı kurumdaki finansal danışman ödeme tablosu, daha fazla üretim kredisi (PC) veya komisyon kazanmak için çifte teşvik sunar. Yalnızca daha fazla üretim kredisi kazanmak, aynı zamanda daha yüksek bir mali müşavirlik ücretine değil, aynı zamanda daha yüksek bir genel ödeme oranına dönüşmektedir. Üretim kredisi sınır değerlerine göre düzenlenmiş oldukça basitleştirilmiş bir örnek:

• 100.000'den az PC:% 20 ödeme
• En az 100,000 ve 250,000 PC'nin altında:% 25 ödeme
• En az 250.000 ve 500.000 PC'nin altında:% 30 ödeme
• En az 500.000 ve 1.000.000 PC'nin altında:% 35 ödeme
• 1.000.000 PC ve üzeri:% 40 ödeme

Şimdi, bu örnek ödeme tablosunu birkaç farklı üretim seviyesine uygulamak için:

• 300.000 PC’de, ödeme = 90.000,00 ABD Doları (300.000 x.30)
• 499,999 PC’de, ödeme = 149,999,70 (499,999 x.30)
• 500.000 PC’de, ödeme = 175.000 ABD Doları (500.000 x.35)

Bu son örnek, geleneksel olarak Wall Street’te uygulandığı gibi ödeme ızgarasının temel özelliğini göstermektedir. Mali danışmanı, şebekenin bir sonraki seviyesine taşıyarak, bir ek üretim kredisi (PC), ek ücret karşılığında 25.000.30 $ 'lık şaşırtıcı bir yol açtı. Burada, yukarıda belirtilen üretimi artırmak için bu çifte teşvikin özellikle güçlü bir örneği yer almaktadır.

Satılan Ürün Türleri

Bazı firmaların, özel ödeme oranları verilen belirli türdeki ürünlerin satışları ile şebekeye yönelik geniş istisnaları vardır. Örneğin, bir şirket şirket içi yatırım fonları, özel riskler getirdiği özkaynaklar veya risk yönetimi amacıyla azaltmaya istekli olduğu aşırı envantere sahip olduğu menkul kıymetler satmak için özel teşvikler verebilir. Bu istisnalar ve primler kalıcı veya geçici olabilir. Geçici satış primi geleneksel olarak "ayın tadı" promosyonları olarak anılır.

Belli ürünler için, özellikle de ev içi ürünler için özel satış teşvikleri sunma kavramı, finansal danışmanın çıkarlarını müşterilerinin çıkarlarına oranla düşürdüğü için artan ateş altında. Sonuç olarak, bazı firmalar bu tür özel teşviklerle uğraşıp, müşterileri için en iyi yatırım araçlarının aranmasında finansal danışmanı engelsiz bırakan “açık mimarlık” yaklaşımını ortaya koydu.

Menkul kıymetler firmalarının ve finansal danışmanların, geleneksel olarak bunlara bağlı daha gevşek uygunluk standartlarının aksine, daha sıkı güven standartlarına tabi olma çağrıları, genellikle "ayın tadı" gibi uygulamaların, aşırı reformların gerekli olduğunun kanıtı olduğunu belirtmişlerdir..

Varlık Toplama

Mali müşavirlik ödemesi, varlık bazlı ücretten ziyade işlemler ve üretim kredileri veya komisyonları tarafından yapılsa bile, çoğu firma ödeme ızgarasını varlık toplama için teşvik ödemesiyle tamamlar. Stratejik zorunluluk, bir müşterinin firma ile olan depozito sırasında mümkün olan en fazla toplam finansal varlığına sahip olmaktır; bu sayede firma, bu müşteriden kazanabileceği gelirleri en üst düzeye çıkarmak zorundadır. Müşteri varlıkları getirisi veya gelir hızı hakkındaki tartışmamıza bakın.

Varlık toplama ödülleri tipik olarak, bir finansal danışman müşteri hesaplarındaki toplam varlıklardaki yıldan yıla net artışa dayanmaktadır. Bazı firmalar, varlık toplama rakamını, sadece yeni fonların ve menkul kıymetlerin müşteri hesaplarına net mevduatlarını yansıtacak şekilde değerlendirebilir.