Gelir Hızı ve Kurumsal Stratejiye Etkisi

Bazı menkul kıymetler aracılık şirketleri, özellikle de Merrill Lynch, uzun yıllardır gelir hızını, kârlılığın kilit bir ölçüsü olarak kullanmıştır. Bu formülasyonda, hız müşteri varlıklarının getirisini temsil eder. İlk olarak, şirkette üretim kredisi hızı veya müşteri varlıklarıyla (yani, mevduatta olan) bölünmüş üretim kredileriydi. Başka bir deyişle, bu hız sürümü firmanın sahip olduğu müşteri varlıklarının getirisidir.

Merrill Lynch'de Uygulandığı Gibi

Belirli bir finansal danışman tarafından tutulan iş kitabının tamamı için ve bireysel müşteriler için firma genelinde genel düzeyde hız hesaplamaları yapılmıştır. Toplam hızdaki dalgalanmalar, kontrolörün organizasyonu ve yönetim raporlama sistemleri tarafından çok yakından izlendi ve hızdaki trend tahminleri, öngörücü finansal modeller ve kar projeksiyonlarına kritik girdiler oldu.

Firmanın yönetim raporlaması ve karlılık analiz sistemleri ve metodolojileri geliştikçe ve daha sofistike hale geldikçe, üretim kredisi hızından ziyade gelir hızına daha fazla odaklanmaya başlandı. Bu, firmanın üretim kredisi oluşturmayan artan miktarda ücret getirmesi ve yürütme yönetiminin, üretim kredisinin gerçekten mali müşavirlere verildiği işlemlerde, üretim kredisinin esas gelirin gerçek oranının kabul edilmeye başlamasıyla önerilebilir hale geldi. ürüne göre önemli ölçüde değişebilir.

Ekonomide Hız

Menkul kıymetler aracı kurumlarında uygulanan hız, para ekonomisinde paranın hızı adı verilen bir kavramın bir uygulamasıdır.Bu temel teorem, bir ekonomideki işlemlerin toplam değerinin, para stoğunun hızına veya el değiştirdiği orana eşit olduğunu gösterir. Teorem bu şekilde yazılmıştır:

M x V = P x Q

M, para stoğu olduğunda, V paranın hızı, P işlem başına ortalama fiyat ve Q işlemlerin toplam miktarıdır.

Aracılık uygulaması yazılabilir:

A x V = R

A, müşteri varlıklarının değeri olduğunda, V bu varlıkların gelir hızı ve R kazanılan toplam gelirdir.

Kurumsal Stratejiye Etkisi

Merrill Lynch'teki hıza odaklanmanın sonucu, gözaltında daha fazla müşteri varlığının daha fazla gelir getireceği teorisi üzerinde çalışan bir varlık toplama stratejisinin geliştirilmesiydi. Buna göre, finansal danışman tazminat planı düzeltildi ve müşterilerin hesaplarında net yeni varlıkların toplanmasında finansal danışmanlar ödüllendirildi.

Ek olarak, müşteri bilimi ve bireysel müşteri tarafından gelir ve kar hızı yönetimi bilimi tarafından yapılan araştırmalar, geleneksel pazarlama stratejisine meydan okuyan daha fazla içgörü sağlamıştır. Diğer bir deyişle, ölçülen süratin, bir müşterinin veya müşterinin hanehalkının varlıkları arttıkça önemli ölçüde azaldığı bulundu. Bunun bir kısmı, anlaşmalı olan veya otomatik olarak yüksek net değerli müşterilere verilen indirimlerin sonucuydu. Bu kısmen, varlıkların büyüdükçe, genellikle varlıkların bir oranı olarak azalan ticaret faaliyetinin sonucuydu.

Her iki durumda da, yüksek net değerli müşterileri arasında önemli ölçüde daha düşük gelir ve kar hızları, varlıkları tahsis etmekle toplamanın, daha fazla sayıda daha küçük müşteri arayarak aynı miktarda varlık biriktirmek için tercih edilen bir strateji olduğu fikrine meydan okudu. İkinci rotaya gitmek, aynı toplam varlık miktarı üzerinde önemli ölçüde daha yüksek hızlar üretecektir.