1935 Wagner Yasası (Ulusal Çalışma İlişkileri Yasası)

Ulusal Çalışma İlişkileri Yasası olarak da bilinen 1935 tarihli Wagner Yasası, işçilerin sendika ve yönetim ilişkileri için yasal çerçeveyi düzenleme ve ana hatlarıyla belirtme hakkını garanti eder. İşçileri korumanın yanı sıra, Kanun toplu pazarlık için bir çerçeve sağlamıştır. Ticari çıkarların grevlerden zarar vermeden yürütülebilmesi, işçileri ve ekonomiyi olduğu kadar işçileri de koruyacak şekilde tasarlanmıştır.

1935 Wagner Yasası (Ulusal Çalışma İlişkileri Yasası)

Wagner Yasası, beş haksız işçi uygulamasını tanımlar ve yasaklar (diğerleri 1935'ten beri eklenmiştir). Bunlar şunları içerir:

• Çalışanların haklarını kullanmalarına müdahale etmek, onları kısıtlamak veya zorlamak (işçi örgütlerine katılma veya örgütlenme ve ücretler veya çalışma koşulları için toplu olarak pazarlık yapma özgürlüğü dahil)
• Bir işçi teşkilatının oluşumunu veya idaresini kontrol etmek veya müdahale etmek
• Çalışanlara bir iş organizasyonu desteğini teşvik etmeme veya teşvik etme konusunda ayrımcılık yapmak
• Wagner Yasası uyarınca suç duyurusunda bulunan veya ifade veren çalışanlara karşı ayrımcılık (yani işten çıkarma)
• Çalışan temsilcileriyle toplu olarak pazarlık etmeyi reddetmek

Ulusal Çalışma İlişkileri Kurulu

Wagner Yasası aynı zamanda sendika-yönetim ilişkilerini denetleyen Ulusal Çalışma İlişkileri Kurulu'nu da oluşturdu.

Ulusal Çalışma İlişkileri Kurulu, sendikaların kurulması ve kararsız hale getirilmesi ve seçim yapılması için yasal yapıyı belirler.

Kurul, işçiler, sendika temsilcileri ve işverenler tarafından Wagner Yasası kapsamındaki haklarının ihlal edildiğine ilişkin suçlamaları araştırıyor. Tarafları karar vermeden anlaşma yapmaya teşvik eder ve anlaşmazlıkların çözümünü kolaylaştırır.

Kurul, duruşmalar yapar ve arabuluculuk yoluyla çözülmeyen davalara karar verir.

Taraflar Kurul kararlarına uymadığında ABD Temyiz Mahkemesi nezdindeki davaların çalışmasını içeren emirlerin uygulanmasını denetler.

Taft-Hartley Yasası

Wagner Yasası, 1947'de sendikaların etkisine bazı sınırlamalar getiren Taft-Hartley Yasası ile değiştirildi. Yasama o zamanlar güç dengesinin sendikalar lehine çok fazla değiştiğine inanıyordu.

Kanun, işçilere, Birlik üyeliğini reddetme ve toplu pazarlıktaki temsilinden memnun olmadıklarında sendikalara karar verme hakkı sağlar. Kanun ayrıca, işverenleriyle iş yapan şirketlere karşı ikincil boykot veya grevden kaçınmak ve mevcut sözleşmeleri onurlandırmak da dahil olmak üzere sendikalara şartlar koyar.

Ulusal Çalışma İlişkileri Kurulu'na (NLRB) göre, sendikaların aşırı aidat ya da başlangıç ​​ücreti ödemeleri ve "kuşatma" işlemlerinden ya da bir işverenin yapılmayan işler için ödeme yapmasına neden olmaları da yasaklandı. Yeni yasa, görüşlerin, iddiaların veya görüşlerin ifadesinin, misilleme tehdidi veya fayda vaadi tehdidinin bulunmadığı haksız bir emek uygulamasının kanıtı olmaması şartıyla "serbest konuşma maddesi" içeriyordu.

Temsil seçimlerinde birçok önemli değişiklik yapıldı. Denetim otoriteleri pazarlık birimlerinden çıkarıldı ve Kurul, pazarlık birimlerinin belirlenmesinde profesyonel çalışanlara, ustalara ve bitki korumalarına özel muamele vermek zorunda kaldı.

Birlik Hukukuna Özel İhlal Örnekleri

NLRB, kanunları ihlal eden aşağıdaki işveren ve sendika davranışı örneklerini sunmaktadır.

Yasayı ihlal eden işveren davranış örnekleri:

• Çalışanları, bir sendikaya katılır veya oy verir ya da korumalı ortak faaliyette bulunurlarsa iş veya sosyal haklarıyla tehdit etmek.
• Çalışanlar kendilerini temsil etmek için bir sendika seçerse tesisi kapatmaya tehdit ediyor.
• Çalışanları, çalışanlarının sendika sempatilerini veya faaliyetlerini, Yasa uyarınca haklarının kullanılmasında engelleme, kısıtlama veya zorlama gibi durumlarda sorgulama.
• Çalışanlara sendika desteğini caydırmak için umut verici faydalar.
• Çalışanlara daha zor iş görevlerini devretmek, işten çıkarmak, feshetmek, görevlerini yerine getirmek ya da sendika veya korumalı ortak faaliyette bulundukları için çalışanları cezalandırmak.

• Çalışanlara daha zor iş görevlerini devretmek, işten çıkarmak, feshetmek, haksız iş tatbikatı suçlamaları ya da NLRB tarafından yürütülen bir soruşturmaya katılmaları nedeniyle çalışanları cezalandırmak.

Yasayı ihlal eden işçi örgütü davranışı örnekleri:

• Çalışanları sendikaya destek vermedikleri sürece işlerini kaybedeceklerini tehdit ediyor.
• Bir çalışanın sendikaya üye olmadığı için susturulması, işten çıkarılması veya başka bir ceza alması, çalışanın daha sonra yasal bir başlangıç ​​ücreti ve dönemsel ücret ödemesi veya ödemesi teklif edilse bile.
• Bir çalışanın sendika yetkililerini eleştirdiği veya bir sendika güvenlik şartlarına izin verilmediği ülkelerde çalışanın sendika üyesi olmadığı için şikayeti işlemeyi reddetmesi.
• İstifa ettikten sonra korumalı ortak faaliyetlerde bulunmak veya yasadışı bir işaret hattını geçmek için sendikadan geçerli şekilde istifa etmiş çalışanların para cezası.

• Grevde olmayan kişilerin işveren tarafından tehdit edilmesi, saldırıya uğraması ya da engellenmesi gibi zorlayıcı davranışlarda bulunma.
• İstihdam şart ve koşulları ile ilgisi olmayan konulara dikkat çekmek ya da tarafsızları bir iş anlaşmazlığına zorlamak.